All posts in scheepswrakken

16dec

Baka de Laman Bonaire

Duikervaring

  • Toegang: Het wrak is bereikbaar vanaf de kust, maar je moet een stukje zwemmen over een “koraalwoestijn” om er te komen.
  • Kenmerken: Het wrak is relatief intact en biedt een schuilplaats voor verschillende soorten zeeleven, waaronder vissen, koralen en andere zeedieren.
  • Zeeleven: Rondom het wrak kun je verschillende soorten vissen en andere zeedieren tegenkomen, wat het een levendige en boeiende duiklocatie maakt.

De duik op de Baka de Laman was een uitdagende maar onvergetelijke ervaring. De stroming was enorm sterk, waardoor we tegen de stroom in moesten zwemmen. Dit maakte de duik een stuk lastiger, en het kostte ons ongeveer 30 minuten om het wrak te bereiken. Door de inspanning hadden we bij het wrak zelf maar kort de tijd om het te verkennen.

Ondanks de korte tijd bij het wrak, konden we toch wat zeeleven zien. Onder het wrak zat een grote kreeft verscholen, wat een bijzonder gezicht was. Het was fascinerend om te zien hoe het zeeleven zich had aangepast aan de omgeving van het wrak. We zagen ook verschillende soorten vissen die nieuwsgierig rond het wrak zwommen, wat een levendig en kleurrijk tafereel opleverde.

Op de terugweg speelde de stroming in ons voordeel. De sterke stroming bracht ons in slechts 7 minuten terug naar de instapplaats, wat een ontspannen en aangename afsluiting van de duik was. Het contrast tussen de inspannende heenweg en de relaxte terugweg maakte de duikervaring compleet. Het was een verademing om ons gewoon mee te laten voeren door de stroming en te genieten van de omgeving.

De Baka de Laman blijft een interessante duiklocatie, ondanks de uitdagingen die de stroming met zich meebrengt. Het wrak en het zeeleven eromheen bieden een unieke en boeiende onderwaterervaring. Elke duik biedt weer nieuwe ontdekkingen en onvergetelijke momenten. Het is een plek die zowel respect als bewondering oproept, en ik ben dankbaar dat ik de kans heb gehad om het te verkennen.

Geschiedenis en Specificaties

  • Oorsprong: De Baka de Laman was oorspronkelijk een vissersboot die in de jaren ’80 werd gebruikt voor de visserij rond Bonaire.
  • Incident: Tijdens de orkaan Lenny in 1999 werd het schip zwaar beschadigd en zonk het uiteindelijk voor de kust van Bonaire.
  • Afmetingen: Het wrak is ongeveer 20 meter lang en ligt op een diepte van ongeveer 20 meter.

Eerdere Eigenaren en Namen

  • Eerste Eigenaar: De oorspronkelijke eigenaar van de Baka de Laman was een lokale visser die het schip gebruikte voor de visserij rond Bonaire.
  • Latere Eigenaren: Na de schade door de orkaan werd het schip opgegeven en later afgezonken als een kunstmatig rif en duiklocatie.

Routes en Gebruik

  • Visserij: De Baka de Laman werd voornamelijk gebruikt voor de visserij rond Bonaire en de omliggende wateren.
  • Kunstmatig Rif: Na het zinken werd het wrak een populaire duiklocatie en een kunstmatig rif dat een thuis biedt aan een verscheidenheid aan zeeleven.

Het Zinken van de Baka de Laman

In november 1999 werd Bonaire getroffen door de orkaan Lenny, een krachtige storm die aanzienlijke schade aanrichtte op het eiland en de omliggende wateren. De Baka de Laman, een vissersboot die al jaren in gebruik was, werd zwaar getroffen door de storm.

Tijdens de orkaan werd het schip losgerukt van zijn aanmeerplaats en meegesleurd door de sterke golven en wind. De bemanning kon het schip niet meer onder controle krijgen, en het werd uiteindelijk op de rotsachtige kust van Bonaire geworpen. De impact van de storm en de ruwe zeeën veroorzaakten ernstige schade aan de romp van het schip, waardoor het begon te zinken.

De bemanning kon veilig van boord gaan, maar de Baka de Laman was niet meer te redden. Het schip zonk naar de bodem van de zee, waar het nu rust op een diepte van ongeveer 20 meter. Na het zinken werd het wrak een populaire duiklocatie en een kunstmatig rif, dat een thuis biedt aan een verscheidenheid aan zeeleven.

Het wrak van de Baka de Laman is nu een herinnering aan de kracht van de natuur en de veerkracht van de zee. Het biedt duikers een unieke kans om een stukje geschiedenis te verkennen en te genieten van de rijke biodiversiteit van Bonaire’s onderwaterwereld.

16dec

Hilma Hooker

De Hilma Hooker werd gebouwd door Van der Giessen de Noord in Krimpen aan den IJssel, Nederland. Het schip werd te water gelaten op 21 mei 1951 en kreeg de naam Midsland. Het schip had de volgende specificaties:

  • Lengte: 71.78 meter
  • Breedte: 11.01 meter
  • Diepgang: 3.81 meter
  • Tonnage: 691 GRT
  • Snelheid: 12 knopen (22 km/h)

Duikervaring

Ik heb meerdere duiken gemaakt op de Hilma Hooker, en elke keer blijft het een fascinerend wrak om te verkennen. Een van de mooiste ervaringen is om vanaf Angel City naar de Hilma Hooker te zwemmen. Terwijl je op een diepte van 30 meter zwemt, verschijnt plotseling de voorkant van het wrak voor je ogen. Dit levert niet alleen adembenemende beelden op, maar geeft je ook een indrukwekkend idee van de grootte van het schip.

Het wrak zelf heeft niet veel bijzondere voorwerpen rondom liggen, zoals spullen die ooit aan boord waren. Je kunt nog wel wat zien van de motoren en andere onderdelen van het schip, maar geen volledige auto’s of persoonlijke bezittingen van de bemanning. Dit komt omdat het schip met opzet is laten zinken en deze spullen al van boord waren gehaald.

Desondanks blijft de Hilma Hooker een prachtig wrak om te verkennen, met zijn rijke geschiedenis en de unieke onderwaterwereld die het huisvest. Elke duik biedt weer nieuwe ontdekkingen en onvergetelijke momenten.

Tijdens mijn duiken heb ik genoten van de diversiteit aan zeeleven rondom het wrak. Tarpons, murenen en barracuda’s zijn slechts enkele van de fascinerende wezens die je tegenkomt. De koralen die het wrak bedekken, voegen een kleurrijk en levendig element toe aan de ervaring.

Een van de meest memorabele momenten was toen ik door de stuurhut zwom. De goed bewaarde structuur en de kleurrijke koralen die het bedekten, maakten het een magische ervaring. Het was alsof ik een stap terug in de tijd deed en me voorstelde hoe het schip er ooit uitzag toen het nog in gebruik was.

Elke duik op de Hilma Hooker is een avontuur op zich. De combinatie van geschiedenis, zeeleven en de serene onderwateromgeving maakt het een unieke en onvergetelijke ervaring. Ik kijk ernaar uit om nog meer duiken te maken en nieuwe dingen te zien op dit prachtige wrak.

Eerdere Eigenaren en Namen

  1. N.V. Scheepvaart- en Steenkolen Maatschappij, Nederland (1951-1964): Het schip werd oorspronkelijk gebouwd voor deze Nederlandse rederij en voer onder de naam Midsland.
  2. Caribbean Association Traders, Panama (1964-1967): Het schip werd verkocht en hernoemd tot Mistral.
  3. Bahamas Line, Panama (1967-1975): Onder deze eigenaar kreeg het schip de naam William Express.
  4. Benjamin Catrone, Panama (1975-1976): Het schip werd hernoemd tot Anna C.
  5. Seacoast Shipping Corp., Panama (1976-1979): Het schip kreeg de naam Doric Express.
  6. San Andrés Shipping Line, Colombia (1979-1984): De laatste eigenaar hernoemde het schip tot Hilma Hooker.

Routes en Incidenten

Het schip heeft verschillende routes afgelegd en incidenten meegemaakt gedurende zijn levensduur:

  • Marseille – Ajaccio: Dit was de eerste route die het schip voer in juni 1966.
  • Dunkerque – Ramsgate: In 1980 voer het schip op deze route.
  • Suez – Jeddah: Vanaf 1988 tot het zinken in 1991 voer de Salem Express op deze route.
  • Santa Bárbara de Samaná, Dominicaanse Republiek (1975): Het schip, toen bekend als William Express, zonk voor de eerste keer maar werd later geborgen en hernoemd tot Anna C.

Het Zinken

In de zomer van 1984 kreeg de Hilma Hooker motorproblemen en werd het naar de haven van Kralendijk, Bonaire gesleept. Tijdens een inspectie door de lokale autoriteiten werd een verborgen compartiment ontdekt met 11.000 kg marihuana. Het schip werd in beslag genomen en lag maandenlang in de haven, waar het uiteindelijk begon te zinken door verwaarlozing. Om te voorkomen dat het schip in de haven zou zinken en het maritieme verkeer zou verstoren, werd besloten het schip opzettelijk te laten zinken op een duiklocatie.

Het Wrak

Het wrak van de Hilma Hooker ligt op een diepte van 18 tot 30 meter en is een populaire duiklocatie geworden. Het schip ligt op zijn zij en is bedekt met koraal en omgeven door een verscheidenheid aan zeeleven, waaronder tarpons, murenen en barracuda’s. Het wrak is gemarkeerd door drie gele boeien en is gemakkelijk bereikbaar vanaf de kust.

Foto’s

Bronnen

  1. Wikipedia: “Hilma Hooker.” Wikipedia, de vrije encyclopedie. Beschikbaar op: Wikipedia
  2. Dive Bonaire: “Hilma Hooker Wreck.” Dive Bonaire. Beschikbaar op: Dive Bonaire
  3. Scuba Diving Magazine: “Hilma Hooker: Bonaire’s Most Famous Wreck.” Scuba Diving Magazine. Beschikbaar op: Scuba Diving Magazine
  4. Duiken Magazine: “Duiken op de Hilma Hooker.” Duiken Magazine. Beschikbaar op: Duiken Magazine

16dec

Salem Express

De Salem Express was een roll-on/roll-off passagiersveerboot die op 16 december 1991 zonk in de Rode Zee nabij Safaga, Egypte. Het schip was oorspronkelijk gebouwd in 1965 en had verschillende eigenaren en namen voordat het in 1988 werd verkocht aan Samatour Shipping Company en hernoemd tot Salem Express.

Geschiedenis en Specificaties

  • Lengte: 115 meter
  • Breedte: 17.83 meter
  • Diepgang: 4.78 meter
  • Tonnage: 4,771 GT
  • Snelheid: 20 knopen (37 km/h)
  • Capaciteit: 1,256 passagiers en 145 voertuigen

Duikervaring

De duik op de Salem Express was een ervaring die ik nooit zal vergeten. Voor we het water in gingen, kregen we een uitgebreide briefing over het wrak. We hoorden het tragische verhaal van hoe het schip zonk en hoeveel mensen er omkwamen. De impact van deze geschiedenis was voelbaar toen we ons voorbereidden op de duik.

Langzaam daalden we af naar het wrak. Terwijl we langs het schip zwommen, zagen we de voorkant waar de inslag had plaatsgevonden. Het was duidelijk dat de klap enorm was geweest. De schade aan het schip was indrukwekkend en gaf een idee van de kracht van de impact.

Tijdens de duik merkten we dat er nog veel persoonlijke bezittingen van de passagiers rond het wrak lagen. Dit gaf een extra dimensie aan de duik en maakte het verhaal van het wrak nog tastbaarder. Het was een somber maar fascinerend gezicht. We zagen koffers, schoenen en andere persoonlijke voorwerpen die een stille getuige waren van de tragedie die zich hier had afgespeeld.

Toen we door het wrak zwommen, was het een bijzonder beeld. Omdat het schip op zijn kant ligt, was het vreemd om door de ruimtes te zwemmen. Tafels stonden schuin en deuren waren vervormd door de impact. Dit gaf een surrealistische indruk van het wrak. Het was alsof we door een spookschip zwommen, met elke kamer die we verkenden, voelde het alsof we een stap terug in de tijd deden.

Een van de meest indrukwekkende delen van de duik was het verkennen van de stuurhut. De instrumenten en het stuurwiel waren nog steeds zichtbaar, bedekt met een laagje zeeleven. Het was een herinnering aan de bemanning die hier ooit werkte en de passagiers die hun reis nooit hebben kunnen voltooien.

Ondanks de tragische geschiedenis blijft de Salem Express een prachtig wrak om te verkennen. De combinatie van geschiedenis, zeeleven en de unieke onderwateromgeving maakt het een onvergetelijke duikervaring. Elke duik biedt weer nieuwe ontdekkingen en onvergetelijke momenten. Het is een plek die zowel respect als bewondering oproept, en ik ben dankbaar dat ik de kans heb gehad om het te verkennen.

Laatste Reis

Op haar laatste reis vertrok de Salem Express vanuit Jeddah, Saoedi-Arabië, naar Safaga, Egypte, met ongeveer 650 passagiers aan boord, voornamelijk Egyptische arbeiders en pelgrims die terugkeerden van Mekka. De nacht van het zinken was stormachtig, en de kapitein besloot een kortere route te nemen dichter bij de kust. Helaas raakte het schip een koraalrif, wat een groot gat in de romp sloeg en de boegdeur opende, waardoor zeewater het autodek binnenstroomde. Het schip zonk binnen 20 minuten, wat resulteerde in een groot verlies aan mensenlevens.

Het Wrak

Het wrak van de Salem Express ligt op een diepte van ongeveer 30 meter en is een populaire duiklocatie geworden. Duikers vinden er vaak bagage en persoonlijke bezittingen van de passagiers, wat herinnert aan de tragische gebeurtenis.

Geschiedenis van het Schip

  • Oorspronkelijke Naam: Het schip werd oorspronkelijk gebouwd als de Fred Scamaroni in 1965. Het was vernoemd naar een Franse verzetsstrijder uit de Tweede Wereldoorlog.
  • Eigenaren en Namen: Het schip heeft verschillende eigenaren en namen gehad, waaronder Nuits Saint GeorgesLord Sinai, en Al Tahra. In 1988 werd het verkocht aan Samatour Shipping Company en hernoemd tot Salem Express.
  • Incidenten: Het schip heeft meerdere incidenten meegemaakt, waaronder een brand in de machinekamer in 1966 en een aanvaring met de kade van Ajaccio in 1967.

Het Zinken

  • Datum en Locatie: De Salem Express zonk op 16 december 1991 in de Rode Zee, nabij Safaga, Egypte.
  • Oorzaak: Het schip raakte een koraalrif, wat een groot gat in de romp sloeg en de boegdeur opende, waardoor zeewater het autodek binnenstroomde.
  • Tijd van Zinken: Het schip zonk binnen 20 minuten na de aanvaring.
  • Aantal Slachtoffers: Officiële rapporten vermelden dat er ongeveer 650 passagiers aan boord waren, waarvan slechts 180 overleefden. Het werkelijke aantal slachtoffers kan echter hoger liggen.

Het Wrak

  • Locatie: Het wrak ligt op een diepte van ongeveer 30 meter en is een populaire duiklocatie geworden.
  • Controversie: Het wrak van de Salem Express wordt beschouwd als een van de meest controversiële duiklocaties in Egypte vanwege het grote verlies aan mensenlevens.
  • Duikervaring: Duikers vinden vaak bagage en persoonlijke bezittingen van de passagiers, wat herinnert aan de tragische gebeurtenis.

Interessante Feiten

  • Mechanisch Defect: Het vertrek van het schip was twee dagen vertraagd door een mechanisch defect, wat bijdroeg aan de timing van de ramp.
  • Kapitein: Kapitein Hassan Moro, die het schip sinds 1988 commandeerde, besloot een kortere route te nemen dichter bij de kust vanwege de stormachtige omstandigheden.

Bouw en Routes

De Salem Express werd gebouwd door Forges et Chantiers de la Méditerranée in La Seyne-sur-Mer, Frankrijk. De bouw begon in juni 1963 en het schip werd te water gelaten in november 19641. Het werd voltooid en afgeleverd in juni 1965 aan de Compagnie Générale Transatlantique in Marseille, Frankrijk.

Het schip heeft verschillende routes afgelegd gedurende zijn diensttijd:

  • Marseille – Ajaccio: Dit was de eerste route die het schip voer in juni 1966.
  • Dunkerque – Ramsgate: In 1980 voer het schip op deze route.
  • Suez – Jeddah: Vanaf 1988 tot het zinken in 1991 voer de Salem Express op deze route.

Het Zinken

Op 15 december 1991 vertrok de Salem Express vanuit Jeddah, Saoedi-Arabië, naar Safaga, Egypte, met honderden pelgrims aan boord die terugkeerden van Mekka. De nacht van het zinken was stormachtig, en de kapitein besloot een kortere route te nemen dichter bij de kust. Helaas raakte het schip een koraalrif, wat een groot gat in de romp sloeg en de boegdeur opende, waardoor zeewater het autodek binnenstroomde. Het schip zonk binnen 20 minuten, wat resulteerde in een groot verlies aan mensenlevens.

Staat van het Schip

Voor het zinken was de Salem Express in redelijke staat, hoewel het schip meerdere incidenten had meegemaakt, waaronder branden en aanvaringen. Het vertrek van het schip was twee dagen vertraagd door een mechanisch defect, wat bijdroeg aan de timing van de ramp.

Oorzaak van het Zinken

De belangrijkste oorzaak van het zinken was de aanvaring met een koraalrif, wat een groot gat in de romp sloeg en de boegdeur opende, waardoor zeewater het autodek binnenstroomde. De stormachtige omstandigheden en de beslissing van de kapitein om een kortere route te nemen, droegen bij aan de ramp.

Bronvermelding:

“The Tragic Sinking of the Salem Express.” Maritime Disasters, Maritime History Archive, 2024, 

“Salem Express.” Wikipedia, Wikimedia Foundation, 16 Dec. 2024,

“Salem Express Shipwreck.” Dive Magazine, Dive Media Ltd., 2024, 

04dec

Mohawk Deer

Namen en Vaar Routes van de Mohawk Deer

De Mohawk Deer heeft een rijke geschiedenis en heeft verschillende namen en routes gehad gedurende zijn levensduur.

Namen

1. L.C. Waldo: Het schip werd oorspronkelijk gebouwd als de L.C. Waldo en voer op de Grote Meren in Noord-Amerika. Riverton: Na een eerste schipbreuk in 1913 werd het schip hersteld en hernoemd tot Riverton. Mohawk Deer: In 1948 werd het schip gekocht door de Mohawk Navigation Co. en kreeg het de naam Mohawk Deer.

Vaar Routes

  • Grote Meren, Noord-Amerika: Tijdens zijn vroege jaren voer de L.C. Waldo op de Grote Meren en vervoerde goederen tussen verschillende havens.
  • Atlantische Oceaan: Na de hernoeming tot Riverton voer het schip op de Atlantische Oceaan en deed verschillende Europese havens aan.
  • Middellandse Zee: Als de Mohawk Deer voer het schip voornamelijk in de Middellandse Zee, met routes tussen Noord-Afrika en Europa.

Duikervaring

  • Toegang: Het wrak is bereikbaar voor ervaren duikers vanwege de diepte en de soms variabele zichtbaarheid.
  • Kenmerken: Het wrak ligt op zijn stuurboordzijde en biedt een interessante duikervaring met goed bewaarde structuren zoals de machinekamer, de keuken en de bemanningsverblijven.
  • Zeeleven: Rondom het wrak kun je verschillende soorten zeeleven tegenkomen, waaronder kreeften, murenen en tandbaarzen.

De duik op de Mohawk Deer was een bijzondere ervaring, vooral vanwege het unieke verhaal van het zinken van het schip. Voor we het water in gingen, kregen we een uitgebreide briefing waarin werd uitgelegd dat je de inslag van het schip duidelijk kunt zien in de wand. Je ziet hier ook de sporen van een touw en iets anders dat tegen het schip is geslagen. Het was duidelijk dat er iets groots tegenaan was gekomen.

In het water zwommen we tussen de stukken van het wrak en verschillende onderdelen die verspreid over de bodem lagen. Het wrak ligt vrij verspreid, waardoor je veel zeeleven tegenkomt terwijl je tussen de brokstukken zwemt. Het was fascinerend om te zien hoe de natuur het wrak had overgenomen en er een thuis van had gemaakt voor allerlei zeedieren. We zagen kreeften, murenen en tandbaarzen die nieuwsgierig rond het wrak zwommen.

Het diepste punt van het wrak is het meest intact, maar ligt wel op een diepte van 50 meter. Dit deel van het wrak was indrukwekkend om te verkennen, met goed bewaarde structuren zoals de machinekamer, de keuken en de bemanningsverblijven. Het was een uitdaging om zo diep te duiken, maar het was de moeite waard om dit deel van het wrak te zien. De goed bewaarde structuren gaven ons een glimp van het leven aan boord van het schip voordat het zonk.

Tijdens de duik merkten we ook de impact van de storm die het schip had doen zinken. De kracht van de natuur was duidelijk zichtbaar in de schade aan het wrak en de verspreide brokstukken. Het was een somber maar fascinerend gezicht, en het gaf ons een diepere waardering voor de geschiedenis van het schip.

Op de terugweg naar de oppervlakte genoten we van de rust en stilte van de onderwaterwereld. De stroming speelde in ons voordeel en bracht ons langzaam terug naar de instapplaats. Het contrast tussen de inspannende heenweg en de relaxte terugweg maakte de duikervaring compleet. Het was een verademing om ons gewoon mee te laten voeren door de stroming en te genieten van de omgeving.

De Mohawk Deer blijft een interessante duiklocatie, ondanks de uitdagingen die de diepte en de verspreide brokstukken met zich meebrengen. Het wrak en het zeeleven eromheen bieden een unieke en boeiende onderwaterervaring. Elke duik biedt weer nieuwe ontdekkingen en onvergetelijke momenten. Het is een plek die zowel respect als bewondering oproept, en ik ben dankbaar dat ik de kans heb gehad om het te verkennen.

Geschiedenis van de Mohawk Deer

  • Oorsprong: De Mohawk Deer werd oorspronkelijk gebouwd in 1896 als de L.C. Waldo en voer op de Grote Meren in Noord-Amerika. Het schip was een vrachtschip dat goederen vervoerde tussen verschillende havens.
  • Eerste Schipbreuk: In 1913 leed het schip schipbreuk op het Meer van Superieur tijdens een zware storm. Het werd in tweeën gebroken, maar werd het jaar daarop geborgen en hersteld.
  • Hernoemingen: Na de eerste schipbreuk werd het schip hersteld en hernoemd tot Riverton. In 1948 werd het gekocht door de Mohawk Navigation Co. en kreeg het de naam Mohawk Deer.

Het Zinken van de Mohawk Deer

  • Incident: Op 6 november 1967 zonk de Mohawk Deer tijdens een storm terwijl het werd gesleept van Genua naar La Spezia om gesloopt te worden. De sleepkabel brak en het schip werd tegen de rotsen van het Portofino Promontory geslagen.
  • Locatie: Het wrak ligt in de Cala degli Inglesi, een baai bij Portofino.
  • Gevolgen: De impact van de storm en de ruwe zeeën veroorzaakten ernstige schade aan de romp van het schip, waardoor het begon te zinken. Het schip brak opnieuw in tweeën tijdens het zinken, net zoals bij de eerste schipbreuk in 19131.

Op 6 november 1967 zonk de Mohawk Deer tijdens een storm terwijl het werd gesleept van Genua naar La Spezia om gesloopt te worden. De sleepkabel brak en het schip werd tegen de rotsen van het Portofino Promontory geslagen. De bemanning kon veilig van boord gaan, maar het schip brak opnieuw in tweeën tijdens het zinken, net zoals bij de eerste schipbreuk in 1913.

Bemanning en Passagiers

De Mohawk Deer was een vrachtschip en had meestal een bemanning van ongeveer 20 tot 30 personen. Tijdens de laatste reis van het schip, toen het werd gesleept van Genua naar La Spezia om gesloopt te worden, waren er geen passagiers aan boord. De bemanning bestond uit een kleine groep die verantwoordelijk was voor het toezicht op het schip tijdens de sleepoperatie.

Bronnen

  1. Wikipedia: “Mohawk Deer.” Wikipedia, de vrije encyclopedie. Beschikbaar op: Wikipedia
  2. Dive Portofino: “Mohawk Deer Wreck.” Dive Portofino. Beschikbaar op: Dive Portofino

Ruud Verhees background image