Er zijn van die projecten waar je meteen warm van wordt. De Kiekuut in 3D vastleggen is er zo eentje. Dit zoetwaterwrak, dat sinds 2021 op de bodem van de Kraaijenbergse Plas ligt, krijgt langzaam maar zeker een tweede leven – digitaal wel te verstaan.
Maar hoe begin je eigenlijk aan zo’n 3D-project onder water? Nou, dat vertellen we je graag in deze blog. En spoiler: het is nét wat ingewikkelder dan gewoon wat foto’s maken. 😉
Stap 1: In Kaart Brengen
Een goed 3D-model begint met een scherpe blik. En dus gingen we aan de slag met het zorgvuldig in kaart brengen van De Kiekuut. Het idee? Niet zomaar wild gaan fotograferen, maar gestructureerd werken. Daarom hebben we het wrak opgedeeld in sectoren. Eerst zes, maar uiteindelijk werden het er zeven – je kent het wel, plannen veranderen onder water.
Elke sector krijgt z’n eigen duik. Dat betekent dat we per duik een specifiek deel van het wrak vastleggen. Zo voorkomen we dubbel werk, missen we geen details en houden we overzicht in het fotomateriaal.
Duiktechnieken voor 3D-fotografie
Bij dit project komt meer kijken dan een standaard sportduik. 3D-fotografie onder water vraagt om precieze planning, controle en samenwerking. Hier zijn een paar technieken die we toepassen tijdens de duiken:
- Trim en drijfvermogen perfect onder controle
Om scherpe beelden te maken, moet je zo stil mogelijk hangen. Iedere beweging kan leiden tot wazige foto’s of opwaaiend sediment dat het zicht bederft. - Fotograferen in overlappende patronen
Voor een goede reconstructie is het cruciaal dat foto’s elkaar overlappen – soms tot wel 80%. We gebruiken een raster- of spiraalpatroon en werken systematisch rond objecten. - Gebruik van duiklampen en flitsers
Licht is onder water schaars en kleuren vervagen snel. Daarom werken we met krachtige lampen en flitsers om details en contrast terug te brengen. - Buddy-systeem met duidelijke taakverdeling
Één duiker focust op fotograferen, de ander houdt de omgeving en het duikplan in de gaten. Veiligheid eerst. - Beperkte zweemtijd per sector
Liever vaker en korter duiken dan één lange, chaotische sessie. Rust en overzicht zijn key.
Het Plan van Aanpak
Om onszelf niet te verliezen in alle beelden en richtingen onder water, hebben we een globale kaart van het wrak getekend. Handig tijdens het duiken én essentieel tijdens het verwerken van de beelden.
Na elke duik laden we de foto’s in een 3D-softwarepakket. Daar puzzelen we – stukje bij beetje – een digitaal model van het wrak in elkaar. Het uiteindelijke doel: een volledige virtuele weergave van De Kiekuut, bruikbaar voor duikopleidingen, historisch onderzoek én voor mensen die liever droog naar wrakken kijken.
De Eerste Duik – Leren Door Te Doen
Oké, eerlijk is eerlijk. Onze eerste poging? Een tikkeltje overmoedig.
We doken meteen op de hele achterkant van het wrak – sector 7 – en probeerden alles in één keer vast te leggen. Resultaat: 40.000 foto’s. Jep, veertigduizend. Die hadden vervolgens bijna een week nodig om in te laden. En toen kwam de teleurstelling: de software kon ze niet matchen. Alles te veel, te chaotisch, te onoverzichtelijk.
Dus… plan omgegooid. We besloten te beginnen met iets kleins: een bolder. Minder groots, maar een stuk beter te behappen. De eerste poging? Mwah. We waren er niet goed genoeg omheen gegaan, en dat merk je meteen in de scan.
We sleutelden wat aan de instellingen, experimenteerden met extra verlichting en… bingo! De derde poging was raak. De details kwamen prachtig naar voren.
Op naar de Testprint
Met deze geslaagde scan gaan we nu aan de slag om een testprint te maken. Gewoon, om te kijken hoe het model zich in de fysieke wereld houdt. Spannend? Ja! We kunnen niet wachten om het resultaat straks in handen te hebben.
Wat Nu?
De volgende duik staat gepland. We pakken het nu met veel meer structuur en rust aan. Iedere duik brengt ons dichter bij een volledige 3D-reconstructie van De Kiekuut.
Blijf ons volgen – hier, op socials of via onze nieuwsbrief – en duik met ons mee in dit unieke avontuur. Want zeg nou zelf: hoe vaak krijg je de kans om een wrak onder water stukje bij beetje opnieuw tot leven te brengen?
