Namen en Vaar Routes van de Mohawk Deer
De Mohawk Deer heeft een rijke geschiedenis en heeft verschillende namen en routes gehad gedurende zijn levensduur.
Namen
1. L.C. Waldo: Het schip werd oorspronkelijk gebouwd als de L.C. Waldo en voer op de Grote Meren in Noord-Amerika. Riverton: Na een eerste schipbreuk in 1913 werd het schip hersteld en hernoemd tot Riverton. Mohawk Deer: In 1948 werd het schip gekocht door de Mohawk Navigation Co. en kreeg het de naam Mohawk Deer.
Vaar Routes
- Grote Meren, Noord-Amerika: Tijdens zijn vroege jaren voer de L.C. Waldo op de Grote Meren en vervoerde goederen tussen verschillende havens.
- Atlantische Oceaan: Na de hernoeming tot Riverton voer het schip op de Atlantische Oceaan en deed verschillende Europese havens aan.
- Middellandse Zee: Als de Mohawk Deer voer het schip voornamelijk in de Middellandse Zee, met routes tussen Noord-Afrika en Europa.
Duikervaring
- Toegang: Het wrak is bereikbaar voor ervaren duikers vanwege de diepte en de soms variabele zichtbaarheid.
- Kenmerken: Het wrak ligt op zijn stuurboordzijde en biedt een interessante duikervaring met goed bewaarde structuren zoals de machinekamer, de keuken en de bemanningsverblijven.
- Zeeleven: Rondom het wrak kun je verschillende soorten zeeleven tegenkomen, waaronder kreeften, murenen en tandbaarzen.
De duik op de Mohawk Deer was een bijzondere ervaring, vooral vanwege het unieke verhaal van het zinken van het schip. Voor we het water in gingen, kregen we een uitgebreide briefing waarin werd uitgelegd dat je de inslag van het schip duidelijk kunt zien in de wand. Je ziet hier ook de sporen van een touw en iets anders dat tegen het schip is geslagen. Het was duidelijk dat er iets groots tegenaan was gekomen.
In het water zwommen we tussen de stukken van het wrak en verschillende onderdelen die verspreid over de bodem lagen. Het wrak ligt vrij verspreid, waardoor je veel zeeleven tegenkomt terwijl je tussen de brokstukken zwemt. Het was fascinerend om te zien hoe de natuur het wrak had overgenomen en er een thuis van had gemaakt voor allerlei zeedieren. We zagen kreeften, murenen en tandbaarzen die nieuwsgierig rond het wrak zwommen.
Het diepste punt van het wrak is het meest intact, maar ligt wel op een diepte van 50 meter. Dit deel van het wrak was indrukwekkend om te verkennen, met goed bewaarde structuren zoals de machinekamer, de keuken en de bemanningsverblijven. Het was een uitdaging om zo diep te duiken, maar het was de moeite waard om dit deel van het wrak te zien. De goed bewaarde structuren gaven ons een glimp van het leven aan boord van het schip voordat het zonk.
Tijdens de duik merkten we ook de impact van de storm die het schip had doen zinken. De kracht van de natuur was duidelijk zichtbaar in de schade aan het wrak en de verspreide brokstukken. Het was een somber maar fascinerend gezicht, en het gaf ons een diepere waardering voor de geschiedenis van het schip.
Op de terugweg naar de oppervlakte genoten we van de rust en stilte van de onderwaterwereld. De stroming speelde in ons voordeel en bracht ons langzaam terug naar de instapplaats. Het contrast tussen de inspannende heenweg en de relaxte terugweg maakte de duikervaring compleet. Het was een verademing om ons gewoon mee te laten voeren door de stroming en te genieten van de omgeving.
De Mohawk Deer blijft een interessante duiklocatie, ondanks de uitdagingen die de diepte en de verspreide brokstukken met zich meebrengen. Het wrak en het zeeleven eromheen bieden een unieke en boeiende onderwaterervaring. Elke duik biedt weer nieuwe ontdekkingen en onvergetelijke momenten. Het is een plek die zowel respect als bewondering oproept, en ik ben dankbaar dat ik de kans heb gehad om het te verkennen.
Geschiedenis van de Mohawk Deer
- Oorsprong: De Mohawk Deer werd oorspronkelijk gebouwd in 1896 als de L.C. Waldo en voer op de Grote Meren in Noord-Amerika. Het schip was een vrachtschip dat goederen vervoerde tussen verschillende havens.
- Eerste Schipbreuk: In 1913 leed het schip schipbreuk op het Meer van Superieur tijdens een zware storm. Het werd in tweeën gebroken, maar werd het jaar daarop geborgen en hersteld.
- Hernoemingen: Na de eerste schipbreuk werd het schip hersteld en hernoemd tot Riverton. In 1948 werd het gekocht door de Mohawk Navigation Co. en kreeg het de naam Mohawk Deer.
Het Zinken van de Mohawk Deer
- Incident: Op 6 november 1967 zonk de Mohawk Deer tijdens een storm terwijl het werd gesleept van Genua naar La Spezia om gesloopt te worden. De sleepkabel brak en het schip werd tegen de rotsen van het Portofino Promontory geslagen.
- Locatie: Het wrak ligt in de Cala degli Inglesi, een baai bij Portofino.
- Gevolgen: De impact van de storm en de ruwe zeeën veroorzaakten ernstige schade aan de romp van het schip, waardoor het begon te zinken. Het schip brak opnieuw in tweeën tijdens het zinken, net zoals bij de eerste schipbreuk in 19131.
Op 6 november 1967 zonk de Mohawk Deer tijdens een storm terwijl het werd gesleept van Genua naar La Spezia om gesloopt te worden. De sleepkabel brak en het schip werd tegen de rotsen van het Portofino Promontory geslagen. De bemanning kon veilig van boord gaan, maar het schip brak opnieuw in tweeën tijdens het zinken, net zoals bij de eerste schipbreuk in 1913.
Bemanning en Passagiers
De Mohawk Deer was een vrachtschip en had meestal een bemanning van ongeveer 20 tot 30 personen. Tijdens de laatste reis van het schip, toen het werd gesleept van Genua naar La Spezia om gesloopt te worden, waren er geen passagiers aan boord. De bemanning bestond uit een kleine groep die verantwoordelijk was voor het toezicht op het schip tijdens de sleepoperatie.
